‘Joods’

Foto: Kees Muizelaar

Dit levende boek kwam op veertigjarige leeftijd uit de kast als 'Joods'.

Daarvoor wist hij het eigenlijk wel, maar het speelde voor de buitenwereld geen rol. Dat kwam door de geschiedenis: na de Tweede Wereldoorlog waren de onderwerpen 'Holocaust' en 'Joods zijn' thuis taboe. Te pijnlijk om over te praten en voor hem leek het niet zo relevant: hij was immers Nederlander. Toch ging hij zich steeds meer in de geschiedenis van zijn familie interesseren, waarvan bijna iedereen is vermoord in concentratiekampen. Hij schreef er een boek over, getiteld 'Het Mankeert ons aan een goed adres'. Momenteel durft hij zijn 'Joods zijn' steeds meer uit te dragen. Maar antisemitisme is nooit ver weg: met een keppeltje op over straat is niet overal aan te raden.