De Achterflap
‘Transgender Militair’
“Hoe is het om mensen dood te schieten?” Dit was de eerste vraag die Mees ooit van een lezer kreeg bij de Human Library. Mees doet mee met de boektitel ‘Transgender Militair’. Eigenlijk zijn dat twee titels, maar naar eigen zeggen zijn deze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Op de confronterende vraag van haar eerste lezer kon ze naar waarheid antwoorden dat ze dat niet wist: ze heeft nog nooit iemand doodgeschoten. Mees: “Ik heb toen een tijd met haar gepraat en haar een genuanceerder beeld van defensie proberen te geven. Ik denk dat ze het gesprek met een andere blik verliet.”
Toen ze 19 jaar oud was ging Mees de krijgsmacht in. In eerste instantie moest ze in dienstplicht, maar ze wilde altijd al beroepsmilitair worden. “Het is een fantastisch mooi vak. Ik stond toen al helemaal achter Koningin en vaderland.” Inmiddels is ze 30 jaar in actieve dienst. In die tijd is ze drie keer uitgezonden, elke keer in periodes van 6 maanden. “Voordat je vertrekt moet je vastleggen wat je wil als je doodgaat, voor je nabestaanden. Dat is best wel confronterend,” aldus Mees.
Tijdens haar derde uitzending merkte Mees dat er iets niet klopte. “Als ik terugreken, besef ik dat ik het eigenlijk op mijn vierde al wist,” zegt ze. “Maar er barstte tijdens die uitzending iets in me, vanbinnen. Daar zat iets wat eruit moest: ik voelde me vrouw.” Na haar uitzending besloot ze uiteindelijk om een afspraak te maken bij de genderpoli van het VUmc. Op 4 mei 2012 was het zover: ze mocht beginnen met hormoonbehandelingen. “De dodenherdenking is mijn Bevrijdingsdag,” zegt ze hier zelf over.
In het begin kreeg ze doodsbedreigingen en werd ze gepest en buitengesloten door haar collega’s. “Het was een hel. Maar zowel met werken bij defensie als met mijn transitie heb ik nooit willen stoppen,” vertelt ze. “Ik wilde ervoor zorgen dat degenen die na mij zouden komen het beter zouden hebben dan ik het heb gehad.” Inmiddels is er binnen defensie een stuk meer acceptatie, ook bij Mees’ collega’s. “Ze staan nu achter me. En er zijn nu al 26 transgender mensen bekend binnen defensie”.
Haar eerste keer bij de Human Library omschrijft Mees als een ‘warm bad’. Ze zou iedereen aanraden om mee te doen, als lezer, boek of vrijwilliger. “Je leert echt anders naar andere mensen kijken.” Ze heeft een hoop interessante gesprekken gehad, zowel met lezers als met andere boeken. Mees kan niet wachten om weer mee te doen: “Zodra het kan sta ik weer in die boekenkast!”
Auteur: Eva Alkema